What About Agroecology?
ΒΑΣΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ ΑΓΡΟΟΙΚΟΛΟΓΙΑΣ
Η Αγροοικολογία είναι μια ολοκληρωμένη προσέγγιση που εφαρμόζει ταυτόχρονα οικολογικές και κοινωνικές έννοιες και αρχές για το σχεδιασμό και διαχείριση των διατροφικών και των γεωργικών συστημάτων. Κατά την αντίληψή μας, ως οργανισμός, η Αγροοικολογία: "είναι ταυτόχρονα επιστήμη, πρακτική και κοινωνικό κίνημα. Ως επιστήμη, δίνει προτεραιότητα στην πρακτική έρευνα, στις ολιστικές και συμμετοχικές προσεγγίσεις και στη διεπιστημονικότητα. Ως πρακτική, βασίζεται στην αειφόρο χρήση των τοπικών ανανεώσιμων πόρων, στις γνώσεις και προτεραιότητες των τοπικών γεωργών, στη συνετή χρήση της βιοποικιλότητας για την παροχή υπηρεσιών οικοσυστήματος και την ανθεκτικότητα του, καθώς και σε λύσεις που παρέχουν πολλαπλά οφέλη (περιβαλλοντικά, οικονομικά, κοινωνικά). Ως κοινωνικό κίνημα, υπερασπίζεται τους μικροκαλλιεργητές και την οικογενειακή γεωργία, τους αγρότες και τις αγροτικές κοινότητες, την διατροφική αυτάρκεια, τις τοπικές και μικρές αλυσίδες εφοδιασμού τροφίμων, την ποικιλία των ντόπιων σπόρων και φυλών, τα υγιεινά και ποιοτικά τρόφιμα.
Η Αγροοικολογία ως γεωργική επιστήμη, διαθέτει βασικές οικολογικές αρχές για το σχεδιασμό και διαχείριση των καλλιεργειών και των αγροκτημάτων, τα οποία εκλαμβάνει ως αγροτικό οικοσύστημα (Αγροοικοσύστημα), όπου υφίστανται οι ίδιες διεργασίες που πραγματοποιούνται και στα φυσικά οικοσυστήματα. Αυτές οι αρχές περιλαμβάνουν, μεταξύ άλλων: i) τη διατήρηση και χρήση της αγροτικής βιοποικιλότητας (γενετική, ειδών και οικοσυστήματος/τοπίου) με τρόπο που να εκμεταλλεύεται και να ενισχύει τις ωφέλιμες βιολογικές αλληλεπιδράσεις και συνέργειες για την πρόληψη προσβολών από εχθρούς και ασθένειες μέσω διαδικασιών φυσικού ελέγχου/βιολογικής καταπολέμησης, ii) την ανακύκλωση θρεπτικών συστατικών και ενέργειας, δημιουργώντας “κλειστά” παραγωγικά συστήματα, βασισμένα σε τοπικές εισροές αντί στην εξάρτηση από αντίστοιχες εξωτερικές (φυτοφάρμακα, λίπανση κ.ο.κ.), iii) την ορθή διαχείριση του εδάφους, μειώνοντας κατά το δυνατό την διατάραξή και αυξάνοντας την οργανική ουσία του και τις διαδικασίες βιολογικής δέσμευσης του αζώτου, εμμέσως και τη γονιμότητα και υγεία του, iv) την, κατά το δυνατό, ενσωμάτωση τόσο φυτικής όσο και ζωικής παραγωγής, ως ζωτικά μέρη του αγροοικοσυστήματος, v) τις γενικότερες διαδικασίες ορθολογικής χρήσης των φυσικών πόρων που να οδηγούν σε διαδικασίες αναγέννησης αντί υποβάθμισης των οικοσυστημάτων. Κλείνοντας η Αγροοικολογία αποτελεί ένα τέλειο σύστημα αρμονικής συμβίωσης μεταξύ ανθρώπου και φύσης χωρίς να περιορίζεται η εξέλιξη της ζωής.
WHAT ABOUT AGROECOLOGY?
Agroecology is an integrated approach that simultaneously applies ecological and social concepts and principles for the design and management of food and agricultural systems. In our view as an organisation, Agroecology “is both a science, practice and social movement. As a science, it prioritises practical research, holistic and interdisciplinary. As a practice, it’s based on the sustainable use of local renewable resources.” such as the knowledge and priorities of local farmers, the use of biodiversity for ecosystem services and its sustainability, as well as solutions that provide multiple benefits (environmental, economic, social). As a social movement, it advocates for small farmers and family farming, farmers and rural communities, food self-sufficiency, local and small food supply chains, a variety of local seeds, breeds and healthy quality food.
Agroecology as an agricultural science, it has basic ecological principles for the design and management of crops and farms, which it perceives as an agricultural ecosystem (Agro ecosystem), where the same processes take place in natural ecosystems. These principles include:
a) the conservation and use of agricultural biodiversity (genetics, species and ecosystem/landscape) in a way that exploits and enhances beneficial biological interactions and synergies to prevent pests and diseases through natural control/biological control processes
b) the recycling of nutrients and energy, creating “closed” production systems, based on local inputs instead on dependence on corresponding external (pesticides, fertilization, etc.)
c) proper soil management, reducing as much as possible disrupting and increasing its organic matter and biological nitrogen uptake processes, and indirectly its fertility and health
d) the integration of both plant and animal production, as vital parts of the agroecosystem.
In closing, Agroecology is a perfect system of harmonious coexistence between human and nature without limiting the evolution of life.